یاصاحب الزمان ادرکنی

«محسن ناصحی» شاعر جوان و آئینی سروده‌ای را به این شهید بزرگوار تقدیم کرده است: 

خوشا آن مسافر که منزل ندارد

که دل دارد و پای در گل ندارد

رسیدن، به عشق است آری،

که گفته است که عاشق شدن کار با دل ندارد؟

رسیدن چه نزدیک و ماندن چه دور است

و این راه جز عشق، حاصل ندارد

شهیدان همان جاده‌ای را گذشتند

که تا انتها دور باطل ندارد

به دریا رسیدن نصیب شهیدی است که

دلبستگی نزد ساحل ندارد

خوشا آن شهیدی که گمنام ماند

و ردی در میان مقاتل ندارد

خوشا آن شهیدی که هنگام رفتن

به دل ترسی از خشم قاتل ندارد

سرش را بریدند و در زیر لب

گفت فدای سرت، سَر که قابل ندارد

من از کربلا با تو ام حضرت عشق!

بفرما بمیرم! نگو دل ندارد

بفرما بمیرم بفرما بسوزم

چه آتش چه شمشیر، مشکل ندارد.